151 gulle sponsors steunden via fundraising-organisatie ‘Kickstarter’ de opname en release van de debuutplaat “This Is How I Pray” van de Amerikaanse zangeres en songschrijfster Erika Olsen. Zij werd geboren in Albuquerque, New Mexico, verhuisde naar New York en kwam via Boston, Massachusetts terecht in de staat North Carolina waar ze in Ziggy een partner vond en samen met hem drie kinderen kreeg.

Het moederschap inspireerde haar tot het componeren van eigen liedjes in het indie folkgenre. Vooraleer aan de plaatopname van haar songs te beginnen verhuisde ze echter met hebben en houwen naar Londen om uiteindelijk in een piepklein dorpje te belanden in de Zuidoost-Engelse graafschap East Sussex. Van daaruit werd het nodige geld ingezameld om de tien songs voor dat album op te nemen en zo werd haar debuutplaat “This Is How I Pray” geboren.

Bij de opname kreeg ze heel veel hulp van producer Jonny Wright die als multi-instrumentalist meespeelde op akoestische en elektrische gitaren, piano, basgitaar, synthesizers en percussie. Hij componeerde ook met Erika Olsen mee aan het nummer “Mom Life” (zie 1e audiovideo). Daarnaast was er ook een bijdrage op pedal steelgitaar door Chris Hillman bij de song “Momma Ain’t Got No Time” en van Dan Raza op akoestische gitaar en als vocalist bij het erg mooie soulvolle duet “As I Am” dat u op de tweede audiovideo kunt beluisteren.

Ook de sociale problematiek kreeg een forum op deze plaat via de song “Benefit Of The Doubt” waarin het racismeprobleem in de maatschappij wordt aangekaart. In navolging van grote folkartiesten als Joni Mitchell of John Prine legt Erika Olsen heel veel emoties en nostalgie in haar songteksten en in haar manier van zingen, echter niet zonder er ook wat troubadourschap à la Tracy Chapman in te leggen.

Een vogeltje fluit zijn opgewekte deuntje in de inleiding van het nummer “Hungry Little Bird” en een pompende beat begeleidt haar in de poppy nummers “Wreckage” en “I Don’t Feel Like Fighting”. Het moederschap met al zijn drukte en zorgtaken heeft er voor gezorgd dat Erika Olsen nu pas echt als singer-songwriter naar voren kan treden. Ze heeft het daarover in de song “Momma Ain’t Got No Time” en in de albumafsluiter “Little Shoulders”. Ze blikt ook nog even nostalgisch terug naar haar afkomst in het liedje “Albuquerque Nights”, een nummer waarin wij gelijkenissen menen te bemerken met het werk van iemand als k.d. lang. Als debuutplaat verdient “This Is How I Pray” van Erika Olsen alle lof die aanmoedigend zal zijn om in de volgende maanden aan nieuwe nummers voor een even mooie opvolger te gaan werken.

(valsam)